تبلیغات تبلیغات
 دوشنبه 5 اردیبهشت 1390 :: نویسنده : نیما نجارزاده
دولت
بلژیک با ارسال نامه ای به دیوان بین المللی دادگستری و با استناد به ماده 89 قواعد آیین رسیدگی دیوان، دعوای خود را علیه دولت سوییس مسترد کرد. بلژیک از دیوان خواست تا
رسیدگی را متوقف و نام دعوای مزبور را از فهرست عمومی دیوان (Court's General List) حذف کند. بلژیک دلیل استرداد دعوای خود را
ایرادات مقدماتی مطروحه از سوی سوییس اعلام کرد. سوییس در ایرادات مقدماتی خود
بیان داشت که رأی سال 2008 دیوان عالی این کشور مبنی بر "عدم شناسایی"
آرای دادگاه های بلژیک که در آینده صادر می شوند، قدرت "امر مختومه" (Res Judicata)
را نداشته و هیچ گونه الزامی، نه برای دادگاه های پایین تر و نه برای خود دیوان
عالی سوییس ایجاد نمی کند. بنابراین هیچ مانعی برای شناسایی احکام دادگاه های
بلژیک از سوی دادگاه های سوییس بر اساس مقررات معاهده ای، وجود ندارد [تا بلژیک
نسبت به رفع آن در دیوان طرح دعوا کند]. پس از آنکه دفتر دیوان درخواست بلژیک را
به اطلاع دولت سوییس رساند و سوییس مخالفتی نسبت به آن ابراز نکرد، دیوان با صدور قراری دعوا را از فهرست عمومی حذف نمود. اختلاف دو كشور به
"تفسیر و اجرای کنوانسیون لوگانو منعقده در ۱۹۸۸ در خصوص
صلاحیت و اجرای احکام قضائی در امور مدنی و بازرگانی"،
همچنین "اجرای مقررات حقوق بین الملل عمومی ناظر بر وجود صلاحیت دولت به ویژه
در حوزه قضائی" و "رأی صادره توسط دادگاه های [دیوان عالی] سوییس مبنی
بر اینکه احكام صادره توسط دادگاه های بلژیک را شناسائی نمی کنند" مربوط بود.
بلژیک در دادخواست خود ادعا کرده بود که منشاء اختلاف به "ادامه رسیدگی های
قضائی موازی در بلژیک و سوییس" در رابطه با اختلاف مدنی و تجاری بین
سهامداران شرکت"سابنا" (شرکت سابق هواپیمائی بلژیک که اکنون در
وضعیت ورشکستگی به سر می برد) بر می گردد. بلژیک در دادخواستش توضیح می دهد که بین
سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۱ قراردادهایی بین سهامداران شركت منعقد شد که از جمله به
تامین مالی و مدیریت مشترك شرکت سابنا می پردازد و در این قراردادها مقرر شده است که
در صورت بروز اختلاف بین طرفین و برای اجرای قانون بلژیک، دادگاه های بروکسل
(بلژیک) صلاحیت انحصاری رسیدگی به اختلاف را خواهند داشت. در سال ۲۰۰۱ سهامداران
سوییسی از تعهدات قراردادی و الزامات غیر قراردادی خود تخلف کردند و این، سبب ورود
خسارت به سهامداران بلژیکی گردید. در نتیجه سهامداران بلژیکی علیه سهامداران سوییسی
در دادگاه تجاری بروکسل برای جبران خسارات وارد بر آنها طرح دعوا کردند. در این
دعوا دادگاه بدوی بروکسل خود را صالح برای رسیدگی اعلام کرد و تخلفات سهامداران سوئیسی
را محرز دانست، لکن در خواست جبران خسارات را نپذیرفت. هر دو طرف از حکم یاد شده
تجدیدنظر خواهی کردند. دادگاه تجدیدنظر در سال ۲۰۰۵ صلاحیت دادگاه های بلژیک برای رسیدگی
به دعوی را احراز کرد
.بلژیك در خصوص رسیدگی همزمان محاكم دو كشور به این اختلاف می
گوید: از سوی دیگر طرف های سوییسی در محاكم سوییس اقدام به طرح دعوا كردند. آنها
در دعاوی خود "درخواست مهلت برای پرداخت دین" کردند، اما سهامداران
بلژیکی مخالف چنین درخواستی بودند. دادگاه های سوییس، از جمله دیوان عالی فدرال در
رأی سال 2008 خود اعلام کردند که از شناسائی احکامی که در آینده از سوی دادگاه های
بلژیک راجع به مسئولیت مدنی سهامداران سوییسی صادر شود ا،متناع می کنند یا اینکه پرونده
های تحت رسیدگی در دادگاه های خود را منوط به اتمام رسیدگی در دادگاه های بلژیک
نمی کنند (عدم صدور قرار اناطه دعوا). از آنجائی که در کنوانسیون لوگانو "شرط ارجاع اختلافات" به دیوان پیش بینی نشده است، بلژیک
برای احراز مبنای صلاحیت دیوان تنها به اعلامیه اختیاری پذیرش صلاحیت اجباری دیوان
که طرفین [اینجا
و اینجا]
بر اساس بند ۲ ماده ۳۶ اساسنامه دیوان صادر
کرده اند، استناد کرد.
توسط اطلاعات حقوق بین الملل نوع مطلب : دیوان بین المللی دادگستری، سازمانهای بین المللی، برچسب ها : لینک های مرتبط : حقوق بین الملل international law درباره وبلاگ   مدیر وبلاگ : نیما نجارزادهمطالب اخیر موضوعات آرشیو وبلاگ پیوندهای روزانه پیوندها نویسندگان صفحات جانبی برچسبها آمار وبلاگ کل بازدید : بازدید امروز :بازدید دیروز : بازدید این ماه : بازدید ماه قبل : تعداد نویسندگان : تعداد کل پست ها : آخرین بازدید : آخرین بروز رسانی : 
|
||||
|
|
||||
